"Na de regen had de kameel de grootste hekel aan tranen. Hij rilde al bij de gedachte aan het glibberige en natte gevoel van die zoute druppels langs zijn wangen. Maar hij kon ze nu niet tegenhouden. Hij was zo verdrietig. De ene traan na de andere rolde uit zijn oog langs zijn wang naar beneden en viel op de grond. De mier ontwaakte.."

Dit verhaal komt uit het boek "Misschien wisten zij alles" van Toon Tellegen. Het boek heb ik een aantal jaren gekregen voor mijn verjaardag. Ik heb altijd op het juiste moment gewacht om het te lezen, omdat ik de verhalen zo speciaal vindt. Nu ben ik begonnen om het boek te lezen. Met één voorwaarde: dat ik een aantal van deze beestachtige verhalen tot leven wek in mijn illustraties.
Back to Top